Van Volkskrant naar NRC Next. Een schot in de journalistieke roos?

Het zal echt wel toeval zijn maar vandaag vond ik die NRC Next niet te versmaden! Vreemds eigenlijk, ik las de gedrukte Volkskrant alleen sporadisch of als mijn man Hans Nieuwenhuis - die echt geen letter ongelezen laat, inclusief alle overlijdens- en "hogere" personeelsadvertenties - mij ergens op wees. Tot... ik met mijn iPad de krant digitaal kon lezen. Naast Le Monde, Die Deutsche (Berliner) Zeitung, NY Times en Washington Post in hoofdlijnen, geregeld De jMorgen en de Standaard, had ik opeens de hele Volkskrant dagelijks op mijn iPad. Maar ik vond het vaak zonde van mijn tijd. Eigenlijk vond ik het belangrijker om dagelijks de Telegraaf in Café 't Pleintje door te spitten. Dan weet ik tenminste wat mensen denken gelezen te hebben. In 't café natuurlijk, maar ook in de zaal van De Garstkamp, 480 senioren woningen in Zuidoost waar ik bijna dagelijks kom. Ik zeg weldegelijk : wat mensen "DENKEN" gelezen te hebben. In de praktijk dus alleen de koppen die héél vaak iets anders suggereren dan de inhoud weergeeft.
Sinds een maand hebben we de Volkskrant niet meer, ingeruild voor de NRC Next digitaal. Toeval en of omstandigheden, ik had moeite met die Next. Maar ook de andere wereldkranten konden me niet echt boeien. Waarschijnlijke oorzaak: hartproblemen op vakantie in Wenen en na thuiskomst. Vraag niet waarom ik vandaag plots weer de Next gedownload heb, maar ik viel met mijn neus in de boter. Talrijke onderwerpen en vragen die bij me leven stonden er in!
Om te beginnen het stuk van piep jonge Neuro-bioloog Brangele Frank (25 jaar) over relatie sport en hersenen. Het verwoordde precies mijn gedachten èn geeft mij een mogelijke link voor de cardioloog waar ik volgende week (na 4 weken) mag bezoeken in het AMC.
Uiteraard was ik geïnteresseerd in de mannetjes achter de schermen van de verkiezingscampagnes. En als Belg (al 42 jaar in Amsterdam) zeker in de vergelijkende juridische en strafrechtelijke problemen met mensen als Michele, de ex van Dutroux. En als wereldburger zeker met de vraag of bezuinigen op ontwikkelingssamenwerking zoals de VVD nu voorstaat, überhaupt zinnig is. Maar het meest indrukwekkende vond ik een aantal artikelen over Journalistiek! In mijn perceptie de nagel op de kop, the Bull's eye, schot in de roos. :) N.a.v. het stuk over monopolie van "deskundigen" ga ik een stukje publiceren uit het hele verhaal dat ik 1994-1996 en 1999 geschreven heb naar aanleiding van mijn ooggetuigenverslag van "de Bijlmerramp" op 4 oktober 1992. De reden dat ik het niet eerder gepubliceerd heb is meervoudig: Een journalist "z.g. Deskundig" heeft mij in zijn boek als "Gekke Goochelaar" praktisch monddood gemaakt. Ware deskundigen op het grootste luchtvaartdeskundigenforum, dus 747 piloten, wilden het niet alleen niet serieus nemen, nee ik schopte tegen het been van hun edele paard, de 747, en dus tegen hun been. Een komplete hate-mail campagne kreeg ik over mij heen. Maar toen ik door bleef gaan belandde ik een ongelooflijk, maar echt gebeurd, horrorfilm scenario. Uiteindelijk belandde ik ook nog een lang week-end in een psychiatrische inrichting toen ik tijdens de Parlementaire Enquête Bijlmerramp in maart 1999, meineed, na meineed, na meineed moest roepen.
En inderdaad, zoals in de NRC Next aangehaald, een programma als de leugen regeert is ten onder gegaan wegen gebrek aan mensen die de confrontatie aan wilden gaan. Oftewel, hoe de leugens dóór blijven regeren. En zoals weer in een ander artikel geduid wordt, hoe met name de economie met loze kreten schijnbaar beheersbaar is als er maar vooral niet van bovenaf ingegrepen wordt. Misschien ben ik wel gek of een goochelaar die inderdaad wéét hoe je je publiek om de tuin leidt - zoals in een boek en bij de Parlementaire Enquete Bijlmer(K)ramp. :)